Easter

 

 
                                                                                                                   zdjęcia. Agnieszka Nawara

Gdy dom staje się pracownią...

 

                                                                           zdjęcia.  Constance Gennari@thesocialitefamily

Wielkanoc

                                                                    zdjęcia. Agnieszka Zielińska  Kafka Concept

Naturalna prostota

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Uwielbiam "wyprawy" do wiejskich, starych domów. Tych,  gdzie duszki przeszłości mają się  bardzo dobrze z duszkami teraźniejszych czasów i wygód :) I znalazłyśmy kolejną perełkę. Pewna szwedzka rodzina spędza wolny czas i relaks w Skone na Gotlandii. Johny, Joanna, Melina i Ziggy - o nich mowa, przyjeżdżają do swojego letniskowego domu po garść dobrej zabawy, nastroju i bezcennego Czasu spędzonego razem. Jest to rodzinny dom, który "przechodzi" z pokolenia na pokolenie już od 1800 roku. Samo gospodarstwo zostało stworzone 85 lat później czyli w 1885 roku przez pradziadka Piga Gustafsson`a obecnego właściciela. Kiedy w 2000 roku wprowadził się wraz z rodziną na wieś, z miejsca postanowił tam już zostać. I podobnie jak wielu młodych ludzi, nie sądził, że czeka go ogrom pracy przy renowacji i modernizacji tego zabytkowego domu. Podstawą było zachowanie pięknych szerokich desek podłogowych i paneli drzwi w klasycznym układzie. Tak też zostało. Reszta,   starannie dobrana i  modyfikacja nowych okien, nie należała do lekkich prac.  Należało zachować konieczne warunki tzw. wymogów konserwatora zabytków. I jak sami widzicie, całość prezentuje się znakomicie. Piec na drewno w kuchni, który zapewnia komfortowe ciepło w chłodne zimowe wieczory to oryginał, zaś drzwi piekarnika znaleziono w lokalnym bazarze.  Pniaki widoczne przy kanapie to znalezisko z pobliskiej rzeki. Wyjątkowo piękne!   Podobnie sprawa się ma z wieloma oryginalnymi dodatkami w domu. Znalezione w pobliskim lesie, na targu czy odkupione od sąsiadów. Ech, kreatywność Skandynawów od lat Nas zachwyca :) Miłego.

 

 

 

 

 

                                                                                                   zdjęcia. Elledecoration.se

 

Wabi Sabi piękno tkwiące w nietrwałości...

Do pochylenia się nad Wabi Sabi wpłynęła niewątpliwie przeczytana przeze mnie książka " Potęga Teraźniejszości " Echart`a Tolle. Szukałam literatury na miarę własnych potrzeb i znalazłam. Żyjemy szybko, śpiesznie, pod pręgierzem terminów, płatności, brak czasu i niepewności... Dość. Musi być inna droga. Musi być inny sposób życia, który pozwala zachować spokój i równowagę mimo wszystko... I jest oczywiście. Nie tylko w modzie. Mnie interesuje sposób życia, zmiana mentalna, przemiana duchowa bez żadnych aspektów religijności lecz połączona z wiarą. I jest :)  Hygge  czy longom dalej są i będą  podobnie jak Wabi Sabi  侘  寂 わ びさ び.  Poniży tekst znalazłam w 2016 roku nie wiedząc co będzie "modne" w 2018 roku, "Wabi Sabi to sztuka znalezienia subtelnego i naturalnego piękna w niedoskonałości. To akceptacja rzeczy takimi, jakie są. Bez udawania i upiększania. To umiłowanie rzeczy prostych, skromnych, surowych. Czasem podniszczonych. Czasem chropowatych. Rzeczy z historią, ze zszarganym życiorysem. To też spojrzenie świeżym okiem na coś, co mogłoby być spisane na straty. To szukanie prostego uroku, nostalgii, ulotnej emocji. Poprzez Wabi Sabi łatwiej zrozumieć japoński kanon piękna, czy też właśnie jego brak (!) Wabi Sabi ma jednak o wiele szerszy aspekt, niż tylko czysto-estetyczny. Nieodwracalny upływ czasu i przemijanie zostają wreszcie odarte ze strachu i obdarzone spokojem i akceptacją. Melancholijne piękno tkwiące w nietrwałości wszystkich rzeczy przestaje być wstydliwie skrywane.Minimalizm również ma tam swoje korzenie. To świadomy wybór prostoty w każdym aspekcie życia. W Japonii wiąże się to nierozerwalnie z buddyzmem zen, który sam w sobie jest kwintesencją WABI SABI.

 

W Wabi Sani nie ma  miejsca dla wystawnych świątyń ani wielkich bibliotek. Nacisk położony jest na praktykę w czystej postaci i ograniczenie wszelkiej interpretacji do minimum. Wszystko jest po prostu takie, jakie jest. Bez ozdabiania, bez tłumaczenia. Doskonale jest to zauważalne również w ceremonii herbaty, gdzie nie ma żadnych zbędnych rekwizytów ani zbędnych ruchów, a czyste piękno i doskonała prostota odarte są z wszelkiej dworskości i wystawności.WABI SABI pomaga też zrozumieć zachwyt nad zmieniającymi się porami roku, fascynację przepiękną wiosną z kwitnącymi kwiatami wiśni i zmysłową jesienią pełną ognistych barw. To szczególny czas, melancholijne “5 minut” łapania tego co TU I TERAZ, co za chwilę przeminie i na co trzeba będzie czekać kolejny długi rok. Nieustanna pamięć o przemijaniu uczy szczerze cieszyć się każdym dniem, który przecież już nie wróci…Czujne oko wychwyci WABI SABI nawet w nowoczesnym, w tętniącym życiem Tokyo. W codziennym życiu, prostych gestach. Po prostu trzeba wiedzieć, w którą stronę spojrzeć. ;)))

 

Wabi-sabi skupia się na odnajdowaniu piękna w niedoskonałościach i akceptacji naturalnego cyklu dojrzewania i starzenia się. W designie przejawia się więc w produktach i elementach wyposażenia wnętrz oraz materiałach dalekich od perfekcji, naruszonych zębem czasu czy z widocznymi oznakami użytkowania. Te składają się na przytulną, „domową” całość, tak daleką od często odhumanizowanych aranżacji prezentowanych w magazynach wnętrzarskich i w oknach wystawowych. Oto 5 sposobów, dzięki którym wprowadzicie wabi-sabi do swoich domów. Zamiast generycznej zastawy od znanego producenta – naczynia ręcznie robione, a nawet te potłuczone i samodzielnie sklejone (najlepiej za pomocą kleju z dodatkiem kolorowego proszku uwidaczniającego zniszczenia). 

                                                              Photo : Pinterest
                           Źródło: wszystkiego japońskiego, dorisleslieblau.com , utne.com

Vivat

                                                                                                                 zdjęcia. Remodelista

Niebanalna rustykalność

 

 

 

 

 

 

 

 

Dawno już nie zaglądałam do wnętrz w stylu rustykalnym. Jasnych, klarownych, z drewnem w meblach czy drzwiach... Z naturalnymi lnianymi i bawełnianymi dodatkami.  Wraz z upływem czasu, czy może wraz ze zmieniającą się modą i trendami czy zwyczajną tęsknotą do przeszłości, patrzę na takie wnętrza w jakich są drewno, len czy szafki z metalu i cynku. Mam też pewną trudność w jasnym określeniu stylu. Czy to industrialne czy rustykalne ?  A może jeszcze skandynawskie... Sama nie wiem. Czasem jest to bez znaczenia. Innym razem przekonują mnie jedynie fakty związane z przenikaniem się stylu na siebie i powstająca w ten sposób śliczną przestrzeń w domu. Białe wnętrza, miękkie rustykalne tekstury,  pościel i świeżutka, nowiutka bawełna :) Kocham to. Drewno dodaje ciepła i nie jest ważne czy jest pomalowane czy też i nie jest. Jest doskonałym kontrastem do miękkich tkanin o jakich wspomniałam. A wszystko to daje estetyczny wygląd, świeżość i wygodę połączoną z komfortem. Naprawdę spodobał nam się ten cały londyński loft w rustykalnym, a może jednak w industrialnym stylu. Piękna, mahoniowa podłoga i belki w suficie,  komponują naprawdę ładnie. Czy widzicie też tą różnorodność lamp ???  Fajne jest nie wspomnę o przestrzeni... A Wam się podoba? Miłego Dnia :)

 

 

 

 

 

                                                                                                                 via. Residence